"Ez hêvî dikim ku hûn ê bi şevê şev bibin?" "Ez soz nakim, - Ji bîr nekin ku keça te ji berê ve mezintir e û dikare di şevê şevê de bikişîne. Min kûçik derxistin, da ku ez li benda min nabe, ma?
Ew tenê serê serê xwe hilda:
- Ok, diçin, û paşê Kolya di bayê sar de zûtir e, hûn hêvî dikin ... Mom rast bû - seha li ser kolanê bi rastî xemgîn bû. Bendava hêza ziravê şewitî, di nav spiral û cenazeyan de dişewitîne. Nikolai gelekî sar bû, lê wî ji min re dereng nedixwest. "Ev xemgîniyek ku ez erebek tuneye," Nikolai got, bi otomobîlên biyanî yên biyanî derbas dibe. - Ez ji we re hatime ...
"Heke ku di rêwîtiyek gazê de neçar bûye!" Min qîr kir, bi destê wî veşartî. - Dilo, evîna min! Ma we miss it?
Bi kêfa dirêjtir li ser bandora champagne li ser min bû. Serî dest pê kir, û gemên wê bi hûrsek avêtin. Ji ji lêvên zikmakî digerin, min şehreş dikim. Her tiştê ku hûn dibêjin, bi evîna ku di hezkirina de ye! Û Kolya xwe xweş e: êş, dilovan, dilsoz e ... Bi gelemperî, ez bi wî re kêfxweş bûm. Ma kî got ku hemî keçikên xerîb û sûkan dixwînin? Bawer! Bi taybetî, ez amade me bi Kolya re, ez li ser şeytan li çepê bijîn. Lê belê, dibe ku dibe. Rast e ku em ê diçin û ji nuha biryar da ku an xaniyek piştî zewacê anî an jî bi dêûbavê re bimînin. Û hingê pirsgirêkek biçûk hebû - yek ji wan re nehatiye hevdu me. Em du zarok tenê di malbatê de, da ku dêûbav dê bêne fêm kirin. Lê divê em çi bikin? Di demeke kurt de, em ji bo ramana we difikirin, mîna hevalên me yên me, em ê xaniyê kirê bikin. Û di zehfek baş de, ji ber ku ew ji bo me pir giran e! Fîlm firokek ne balkêş bû, lewma em li dora dawiya rûniştinê rûniştin. Kolya pêşniyar kir ku barê sûkî, û ez kêfxweş im. Ew piştî nîvê şev vegeriyan. Mom hê jî hişyar bû. Gava ku bavê bavê xwe li ser karsazên karsaziyê, ew dest bi xweseriyê dest pê kir.
Vê demê evê bavê min hema hema hema li malê nebû , û dayika min dûr bû.
- Hingê biryara xwe ji bo min rawestin? - Ez şikandim, li ser paqijxaneyê rûnişt. - Çima
"Hingê hê bê xewna," wê wisa kir. "Ez di derbarê Daddy de xemgîn im." Ez ê sar sar nekim. Otêlên otomobîlên piçûk hene, lê wî pajamas nekir.
"Min rast bû," min şaş kir. "Mirovek tenê jinên di pajamasê de xewin."
"Hûn neheq e," dayikê wê wê palm li hember xwe kişand, û diya wê veşartî. "Ew cenazeyek e, Xwedê nehêle, ew ê dîsa dîsa veguherîne." Û ez ji bîr kirim ku ew di bîhnxweş de di nav çilê de bikim.
- Divê ew hewce be - ew ê di dermanxaneyê de bikire.
Mom nikare fêm kir ku keçika wê mezin bûye, û ew hîn hewldan hewl da ku zarokek mîna min zarok bikî. Lêbelê, dadê jî.
Ne biçûk! Min destê xwe li hember min dorpêç kir, vegeriya yawn. "Û di gelemperî de, hûn ji xwe re pir guhdar bikin." Wek zarok
- Ji ber ku meriv, rastî, hemî zarok. Û paşê, ew bi kar anîn. Diya yekem, hingê ez ...
"Hûn, raste ye ku Grandma nedikarî bavê te ji we re bizewicin?"
"Rast ... Wî ji min re gotina min çi kir." Ji ber ku ez dixwazim ji ber ku ji ber xwe xemgîniya xwe nefret bikim da ku ez li paytextê bikişîne. Çi, ew dibêjin, hemî parêzgehan dikin. Û hê jî ew ditirsî ku li hember daxwaza dayika wî digerin. Ez bîr dikim Petya ez ji bo mala xwe New-ê pîroz dikim, û wek diwanzdeh şermezar kir, wî got: "Û Zoyechka û min biryar da ku ez bizewicim. Di havîna de Piştî parastina dîplomatiyê zûtirîn ... "Dêrikê ji ber xwe hêrs bi kesk şîn e, lê bîr bistîne! Hands destnîşan kirin: "Wedding - ev baş e. Va ye, kurê, ez ê ji te pîroz dikim. " Ew min maç dikim, lê ez nefret dikim. Lê dîsa, ez ji bo wê - sêyemîn sêyem im ... "Bi rastî, hûn bi rûyê mirinê, ez difikirim, tiştek sereke ye ku Petya min ji min hez bike! Û bêyî ku evîna te, ez ê ji bo rêveberiya min ... "
- Û hingê Hingê hûn heval bûn?
"Ji ber vê yekê paşê te ye." Û beriya vê yekê ... - Mamula dirêj dirêj kir, - beriya ku ew tenê bi min vekir. Her tişt ji Petya re xebitîn: bêjin, jina xwe bêjin ne ku cilên welatên navxweyî yên berbelavêjin ... Or: hûn difikirin ku ew pêdivî ye ku ew di asta çandî de Zoinek çandî bilind bikin, an jî ew di muzika symphonic de xuya dike. Û hemî ev eşkere kir ku ez bihîst
"Hûn ji wan re tiştek nabêjin?"
- Çima - Mê kişand ser lingên xwe. "Ew tiştek tiştek fêm nakin." Û Petya wê xeyal be. Hûn dizanin ew çiqas wê hez dike.
"Hûn jî," ez şikandim. - Ji bo ku hûn rastiyê dibêjin, hûn û Dad jî ji min re mînakek e. Alî sî sal salî dimîne, û hê jî bi hev re digerin bi çavên enamored.
Di bersivê de, paşê vegotin.
- Tu çi dikî? - Ez şaş bûm.
- Erê, wusa ... min wenda kir. Û giyan ne cihê. Ez her tişt difikirim: ew li wir e? Dibe ku joke, di temenê de seredanên karsaziyê yên ku werin xistin. Kesek û biçûk bibînin. - Hûn, we got. Dad xwedî berbiçav, desthilatdariyê heye. Ew ê peymanek îmze dike. Bi awayê, ew bi gelemperî van rêwîtiyê dewam dike.
- Erê, ku ew gelemperî ye, - dayîka min dest pê kir - - û hingê wê dem û gazkirî dît:
"Rast, em bi te re daye!" Berî 2 am! Herin baştî, û paşê hûn ê di karê xwe de radibin. "Hemû rast," min razî kir. "Şevê qenc, Mummy." Roja din, papalîst gihîşt.
Dema ku dêûbavên min biryar da ku bizewicin, wan jî xaniyên xwe ne. Diya min ya xizmetê bi deh salan re bi diya xwe dimîne.
Zilamek, piçûk - wek ku ew li bazara xwe bû.
- Hûn çawa birin? - Ez şaş bûm, ji bo xwarinê xwe bifikirin. - Dibe ku hûn elixir ciwanan dît?
"Bavê min jî ji min re bêje" - Ez ji dawiyê vexwarinê veqetand, ew rengê rûyê min e û ev çêtir bû.
- Û dibe ku hûn di hezkirinê de bûn? - Çavên dayika mûk bi tevlihev berbiçav, û ew gavê gavê guman kir. Avêtin, wê bi xemgîniya xwe dît.
"Hûn, Zoyechka, wekî hîna xwe bêdeng nakin ..." Wî got û got ku dişûşand, da min û min dest bi xwarinê paqij bike. Û di wê demê de odeyê li ser telefona hucreyê nîşanek naskirî ye.
- Ew xuya dike - kesek şîfre hatibe, - min got. - Ez ê herim û binêrim. Dikeve avê, min telefonê dayîka min dît ku li nêzîkî deriyê deriyê. Ew li pêşangehê xuya kir, ew bi xwarinê xwe kir.
"Li ser bisekinin, ew e, ew ji te veguherîne, ji we re ..."
"Min?" Wê kêfxweş got. "Em bibînin ka peyamekê çi bibînin!" - Bişkojkên xwestina hewl bikin, diya min diya xwe bi awayekî bêdeng dixwînin, hingê ew bi hêşika xwe ya piçûk û bitikî telefonê li ser sifrê xist.
"Ma çi bi we re ye?" - Ez şaş bûm. - Mom!
"Ez nizanim!" Lê ew ne ji bo min ... Ew ji bo Dadgehê ye.
"Bavê we çawa ye?" Ji ber vê telefona wî ye?
"Wî ..." wê hêrs kir. - Û SMS, wusa jî, ji wî re ... Ji malê xwe.
"Ji ji mêrê te?" Ji bo bav? Min telefon ji destên xwe vekir. - Bêguman, ew nîşan bide ... "Tu çawa, Kûçikê min şêrîn?" - Li ser dîskê veguherîn, lêbigere.
- Min ji te re winda kir. Ez nikarim rêwîtina bazirganiyê ya bendê ... "Cock? Bêguman, çi zilam e!
"Ev xeletiyek e ..." min veguherî, nedikarî çavên min bawer bikim. - Ma hûn dibihîzin, Mom? Ev kesek navnîşan çewt e. Wê pir caran bi esemeskami pêk tê.
"Ne," Mê serê xwe hilda. "Bi rastî ew bi wî re gotiye." Wî li min şaş kir Hingê li ser kûçikê ket, ew bi qîrîn rabû.
- Çawa dibe? Çawa? Ji min re di binavê de bisekinin. Ji bo Vera? Piştî ku ez tenê ji wan re dimînim. Ji wî veqetand, û ew ... Di temenê wî de spas kirin!
Ez çûm bûm, ez nizanim ka çiqasî baş bi xwe bikişîne. Piştre ez ji diya min çû, milê xwe li milê xwe danî ser xwe, li ser serê serê min maç kir:
- Birayên min, baş ... Ev çewtiyek e, ez piştrast im. Niha dê pope dê ji şûvê derketin û her tiştek bêje.
Hûn ê bibînin ...
Beriya ku ez vê peyva dawî bînim, bavê bavê xwe li qûnikê ket. Bê guman, ew dikare her tişt bibihîze, ew ji rûyê wî vekirî bû.
"Ji me re tenê tenê, Verochka," wî ji min re hilda min. - Ji kerema xwe ...
"Ez dikarim derkeve?" - Çavên çavên dayika min digerin, min bi tengahî pirsî.
"Ez nizanim," wê bersiva bersiv da. - Wekî ku hûn dixwazin ...
Ez retired û çûme odeya min. Ez bi hestên nakokdar in. Li aliyek, ez ji bo diya min şermezar bûm û din - ez ji bavê xwe hez dikir û xemgîn bû ku ew winda bikim. "Çima ew çi kir?" - di serê min de xist. "Hingê hemûyan, ew bêyî wî bijî!" Min ji min re ji min re nefret dikir ji bo telefonê bavê dayikê dayika min. Lê paşê, bavê min her tim li pirtûka xwe ya zincî ve girêdayî, da ku ew carî nekim ku ew telefonê wî yê wî ye. Her çiqas ew xwe wek modela wan dan. Xerîb!
"Ez ji te re nûçeyên xirab hene," dayika min dayika min di sibehê de min got, bi hêsirên hêsir.
- Ez ji bo ducaniyê digerim.
Ma ku min ji min ji bihîstiye min ez şerm dikim. Gelo ew bi rastî bi Partiya Papayê re bû? Lê paşê ew ê mala xwe biçin!
- Û çi ye? Min pirsî. "Ma dê çi bibe Dadgehê?" Ew ê li wir bijî?
"Ez hewce nabîne," Mê çerm kir. "Ew ji min re miriye, hûn fêm dikin?"
"Nete?" Mom, bisekin, ez şaş bûm. "Tu çi dibêjî?"
- Ez çi difikirim! Pêdiviya wê hilda. "Vera wekî min nabînin, Vera!" Û hewce nekin ku lihevbikin - ne bêaqil e! Min her tişt fêm kir ...
Bê guman, min ji bo min karûbarên vê karûbarê xwe bi hev re dijwar bû. Di kûrahiyên min de hêvî dikir ku dêûbav dê bêyî hev hev hev bijî û paşê lihev bikin. Lê ev ne tiştek çêbû ... Wan li ser meya Kolya bi me re peywendî nekir. Belê, bavê min hewl da ku diya wê sê caran carî biaxivin, lê ew xemgîniyê çû. Ji bo rastiyê bêje, ew dikare tê fêm kirin. Belê, ez jî jî, nikare Kolya betaletê naxwazim. Ez hîn jî ji bo bavê bavê bavêjim. Û ez jî gumanek hestyar im. Li ser vê bîranîna nexweş-ê-ê ye ... Ji her yekê, ji bo bav, ev jinê tiştek ne tiştek nekir. Bi kêmanî ew dibêje ku ji min re ...